کالیبراسیون ترموستات

جهت کالیبراسیون ترموستات، باید یک افزایش آهسته دما در ورودی ترموستات (عنصر حساس به دما) انجام داده و همزمان خروجی ترموستات را اندازه گیری کزده تا متوجه شویم در چه دمایی حالت تغییر می‌کند. ترموستات ابزاری است که دما را اندازه گیری می‌کند و به عملکردی در دمای معین پاسخ می‌دهد. ترموستات‌ها به طور گسترده در کاربردهای صنعتی مختلف برای کنترل عملکردهای خاص استفاده می‌شوند. مانند هر ابزار اندازه گیری، یک ترموستات باید به طور منظم کالیبره شده تا اطمینان حاصل شود که در مشخصات معین، پایدار باقی می‌ماند. در واقع، عدم کالیبراسیون ترموستات در یک آزمایشگاه کالیبراسیون یا کالیبراسیون با یک روش نامناسب می‌تواند عواقب جدی داشته باشد. شما در شرکت کالیبراسیون فنی مهندسی کیفیت آسا لاوان که یکی از وسیع‌ترین و رقابتی‌ترین حوزه‌ها را در کشور برای کالیبراسیون دارد، می‌توانید کالیبراسیون دماسنج، کالیبراسیون فشارسنج، کالیبراسیون کولیس، کالیبراسیون فلومتر، کالیبراسیون ترموکوپل، کالیبراسیون تنسایل، کالیبراسیون نیرو و… را به صورت حرفه‌ای انجام دهید.

اصل اساسی جهت کالیبراسیون ترموستات

برای کالیبره کردن ترموستات، باید یک افزایش آهسته دما در ورودی ترموستات (عنصر حساس به دما) انجام دهید و همزمان خروجی ترموستات را اندازه گیری کنید تا متوجه شوید در چه دمایی حالت تغییر می‌کند. سپس، برای یافتن نقطه تنظیم مجدد که در آن ترموستات به حالت اولیه خود باز می‌گردد، باید دما را کاهش دهید. شما باید دمای ورودی را دقیقاً در لحظه تغییر حالت خروجی بخوانید.

وقتی در مورد ترموستات صحبت می‌کنیم، اغلب از اصطلاحات معمولاً باز (NO) یا به طور معمول بسته (NC) استفاده می‌کنیم. چراکه خروجی ترموستات معمولاً فقط دو حالت دارد، یعنی یا “باز” است ​​یا “بسته”. این نشان می‌دهد که ترموستات به طور پیش‌فرض باز یا بسته می‌شوند. معمولاً ترموستات‌ها در دمای اتاق در موقعیت پیش‌فرض خود قرار دارند.

برخی از ترموستات‌ها هنگام باز بودن، کنتاکت‌های خود را در ولتاژ شبکه دارند. این می‌تواند هم برای افراد و هم برای تجهیزات تست یک خطر ایمنی باشد، بنابراین همیشه این پارامتر را هنگام کالیبره کردن ترموستات در نظر بگیرید.

چگونه ترموستات را کالیبره کنیم؟

 مانند هر کالیبراسیون، قبل از شروع، با اتاق کنترل ارتباط برقرار کنید و اطمینان حاصل کنید که کالیبراسیون باعث ایجاد زنگ هشدار نشده یا منجر به پیامدهای نامطلوب نمی‌گردد. سپس ترموستات را به صورت بصری بررسی کنید تا مطمئن شوید که آسیبی ندیده  و  همه اتصالات آن در شرایط خوبی قرار داشته باشند.

اگر پروب کثیف است، قبل از قرار دادن آن در کوره کالیبراسیون، آن را تمیز کنید و به آرامی دمای ورودی را افزایش دهید. اگر همزمان یک ترموستات و پروب دمای آن را کالیبره می‌کنید، باید در منبع دما که پروب دمای ترموستات را در آن نصب کرده‌اید، افزایش دما را آهسته و به اندازه کافی ایجاد کنید.

این بدان معنی است که شما باید یک منبع دما داشته باشید که قادر به ایجاد یک افزایش دمای کنترل شده با سرعت ثابت و به اندازه کافی آهسته برای نیازهای برنامه باشد.

شما می‌توانید به سرعت به دمای تنظیم نزدیک به محدوده مورد کالیبره رسیده و اجازه دهید دما تثبیت شود. سپس یک افزایش آهسته دما در محدوده کالیبراسیون ترموستات انجام دهید. پس از اتمام کالیبراسیون، می‌توانید به سرعت به دمای اتاق بازگردید.

افزایش دما از این نوع اغلب به لطف یک کوره کالیبراسیون ایجاد می‌شود. با این حال، همه کوره‌های کالیبراسیون قادر به ایجاد یک افزایش آهسته دما نیستند.  شما باید بتوانید دما را بسیار دقیق تولید کرده تا بتوانید سیگنال خروجی ترموستات را نیز اندازه گیری کنید. علاوه بر این، سیستم کالیبراسیون شما باید بتواند به طور خودکار دمای ورودی را در لحظه‌ای که خروجی ترموستات تغییر می‌کند، ثبت کند. همه کوره‌های کالیبراسیون دارای پروب مرجع داخلی هستند؛ اما بهتر است هنگام کالیبره کردن ترموستات، به جای استفاده از پروب داخلی، از پروب دمای مرجع خارجی استفاده کنید.

در یک کالیبراسیون پروب معمولی که در نقاط دمای ثابت انجام می‌شود، افست، نمی‌تواند دقیق باشد؛ زیرا همیشه باید منتظر بمانید تا دماها ثابت شود. با این حال، در مورد کالیبره کردن یک ترموستات، این افست تأثیر زیادی دارد و منجر به خطای قابل توجهی در نتیجه کالیبراسیون ترموستات می‌شود.

بنابراین، به جای استفاده از پروب مرجع داخلی، همیشه از یک پروب مرجع خارجی که در نگهدارنده‌ی کنار پروب ترموستات برای کالیبره شدن نصب شده است، استفاده کنید. سنسور مرجع خارجی که استفاده می‌کنید نیز باید ویژگی های مشابه سنسور ترموستات داشته باشد تا رفتار و افست یکسانی داشته باشند.

حداقل اطمینان حاصل کنید که ابعاد پروب مرجع و پروب ترموستات تا حد امکان به هم نزدیک و طول و قطر یکسانی داشته باشند. به این معنی است که مطمئن شوید هر دو به یک اندازه در نگهدارنده فرو رفته باشند. درواقع، اعماق فرورفتگی متفاوت، منجر به خطا و عدم قطعیت در کالیبراسیون ترموستات می‌شود. البته سنسور دمای مرجع نیز باید با تجهیزات اندازه گیری دقیق اندازه گیری شود. بعد از این مراحل، خروجی ترموستات را اندازه گیری کنید.

هنگامی که افزایش دما را در ورودی مدیریت کردید، باید پایانه‌های خروجی ترموستات و وضعیت آنها را نیز اندازه گیری کنید.

در مورد یک ترموستات باز یا بسته سنتی، تنها چیزی که نیاز دارید دستگاهی است که بتواند باز یا بسته بودن کنتاکت‌های ترموستات را اندازه گیری کند. اما اگر ترموستات پیشرفته‌تری را در اختیار دارید، باید سیگنال را بر حسب میلی‌آمپر یا ولتاژ را بر حسب ولت اندازه گیری کنید. در هر صورت، خروجی ترموستات دارای دو حالت است، بنابراین دستگاه اندازه گیری شما باید بتواند هر دو را اندازه گیری و تشخیص دهد.